Generał bryg. Bolesław Nieczuja-Ostrowski

Generał bryg. Bolesław Nieczuja-Ostrowski

Generał bryg. Bolesław Nieczuja-Ostrowski - Generał bryg. Bolesław Nieczuja-Ostrowski
Szkołę oficerską ukończył w 1931 r. w stopniu podporucznika. Podczas kampanii wrześniowej dowodził kompanią, a następnie batalionem. Po ucieczce z niemieckiej niewoli działał w konspiracji w Związku Walki Zbrojnej we Lwowie, a następnie na terenie Podkarpacia i ziemi krakowskiej. W 1944 r. został mianowany dowódcą 106 Dywizji Piechoty Armii Krajowej operującej w okolicach Miechowa, Olkusza i Pińczowa. Po rozwiązaniu AK przybył z grupą swoich żołnierzy na „ziemie odzyskane” koło Elbląga.
Był trzykrotnie aresztowany i dwukrotnie skazany na karę śmierci. W wyniku apelacji wyrok śmierci został zmieniony na dożywocie. Więzienie opuścił po 7 latach.
W 1991 r. został mianowany na stopień generała brygady w pierwszych nominacjach generalskich przyznanych przez ówczesnego Prezydenta RP Lecha Wałęsę.
Odznaczony:
1. Krzyżem Virtuti Militari V kl.;
2. Krzyżem Walecznych;
3. Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami;
4. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski;
5. Krzyżem Armii Krajowej;
6. Krzyżem Drugiej Obrony Lwowa;
7. medalem „Pro Ecclesia et Pontifice” nadanym przez papieża Jana Pawła II;
8. Honorowym Obywatelstwem Miasta Elbląga,
9. Honorowym Obywatelstwem Miasta Miechowa,
10. Honorowym Obywatelstwem Miasta Wolbromia,
11. odznakami honorowymi: ZHP, Polskiej organizacji Wojskowej we Lwowie, Stowarzyszenia Żołnierzy AK w Krakowie.
Honorowe obywatelstwo zostało nadane uchwałą Nr XXX/248/92 Rady Miejskiej w Elblągu z dnia 30 czerwca 1992 r.